Ο κήπος της αειφορίας
Στην εκπαίδευση ο σχολικός κήπος μπορεί να γίνει το φυσικό εργαστήρι των μαθητών, ο χώρος που θα καλλιεργήσουν πρακτικές και κοινωνικές δεξιότητες, θα αναπτύξουν οικολογική συνείδηση μέσα από τη δραστηριοποίηση και τη συμμετοχή. Τα οφέλη του σχολικού κήπου για την υγιή και ισορροπημένη ανάπτυξη των παιδιών είναι πολλαπλά και αφορούν την κοινωνική αλληλεπίδραση, την συναισθηματική έκφραση, την καλλιέργεια της δημιουργικότητας και την διαμόρφωση αισθητικών αξιών.
Ανατρέχοντας στην ιστορία των σχολικών κήπων, διαπιστώνεται ότι, ο κυριότερος λόγος δημιουργίας τους ήταν η βιωματική διδασκαλία, η οποία ενθαρρύνει το μαθητή να συμμετάσχει ενεργά στη διαδικασία της μάθησης, τον προτρέπει να ερευνά, να ανακαλύπτει, να ενεργοποιεί τη φαντασία του και τη δημιουργικότητα του και του προτείνει την αναζήτηση ή τη δημιουργία νοήματος αντί της απομνημόνευσης πληροφοριών. Παράλληλα, η ποικιλία των γνωστικών αντικειμένων που μπορούν να διδαχθούν σε αυτόν προωθεί τη διεπιστημονική μάθηση, ενώ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις, ώστε οι μικροί μαθητές να εξελιχθούν σε ενήλικες ευαίσθητους περιβαλλοντικά
Η δημιουργία και ιδιαίτερα η συντήρηση ενός κήπου στο χώρο του σχολείου, θεωρείται όλο και περισσότερο αναγκαία, γιατί:
• παρέχει αισθητική απόλαυση,
• προκαλεί την αλλαγή του μικροκλίματος,
• δίνει τη δυνατότητα για φυσική δραστηριότητα,
• συμβάλλει στην καλή υγεία,
• δίνει τη δυνατότητα για επαφή των παιδιών με τη φύση
• μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολύ καλά αποτελέσματα στην εκπαιδευτική διαδικασία για την επίτευξη των στόχων για συμμετοχή και ενδιαφέρον των μαθητών για τα κοινά.
Ως πεδίο πραγματοποίησης του προγράμματος, καθώς και των δραστηριοτήτων και εργασιών που συνοδεύουν αυτό, ορίζεται κάθε φορά ο κήπος ή ο διαθέσιμος χώρος των σχολείων που συμμετέχουν σε αυτό.
Μονοήμερο Νηπιαγωγείο- Δημοτικό-Γυμνάσιο-Λύκειο